Canım istemiyor işte...

Nedendir bilmiyorum bi kaç gündür böyleyim...

Hiç enerjim kalmadı...

Konuşmak istemiyorum kimseyle,hatta bazen birilerini görmek bile zulüm...

Uzun zamandır hiç böyle olmamıştım (!)

Duvarlar örüp haftalarca duvarlarımın arkasında kendimle kalma isteği o kadar baskınlaştı ki odaklanamıyourum...

Yapmam gereken çok fazla şey var, fakat umrumda bile değiller,normalde güle oynaya şipşak yaparım halbuki.Yine içe doğru bi yolculuk başlamış,bu sefer ben bile farkına varmadım.
Peki noldu birden ne birikti minik yüreğime ???
Geçen biyerde okumuştum "Aslında canım isterse bir süs bitkisiyle hava durumu hakkında bile konuşurum" yazıyordu.Evet işte bende tam böyleyim gündelik hayatımda.
Ama canım istemiyor işte....

Benim azıcık yalnız kalmaya ihtiyacım var...