Savruluyorum şu sıralar kurumuş yaprak misali...Kafam karışık...Ruhum karışık...Duygularım karışık...Ama sanırım beni savuran rüzgarında kafası karışık...Bi o yana bi bu yana savrup duruyor beni...O da karar veremiyor ne yapacağına...Sonu nereye varacak bu durum bilmiyorum...Kafam öylesine dolu ve öylesine boş ki anlam veremiyorum bu hallere...Ben hiç böyle olmuşmuydum acaba önceden ??? Onu bile hatırlamıyorum,hafızam bile karışık buaralar...Beni bu havalar mahvetti demiyeceğim...Herkes gibi suçu sonbaharın üstüne atıp köşeme çekilmeyeceğim...Savaşacağım ...Ama nasıl yapacağımı henüz bilmiyorum...Bi yerden başlamak şart oldu,öyleyse karar vermeli önce...Hangi cepheden başlamalı savaşa ??? Hangi düşmanı karşıma almalı ??? Ya da en önemlisi önce iç savaşlarımı bitirmeli,yoksa benden öte düşmanlarımı halletmeli ???
Peki ya insan kendine düşmansa ne yapmalı ??? Kendiyle savaşabilecek kadar güçlü mü insanoğlu...Havva kızları...Adem oğulları...Peki ya ben güçlü müyüm ??? Güçüm kaldımı ki onca yaşandan sonra...Kanayan yaraların yerini unutup kendi kanımda boğulmuşken,yeniden yapabilirmiyim...Sahi başarabilir miyim ??? Baksalar dışardan hala yüklenirler omuzlarıma,hala yaralarımı deşerler...Öyle ya güçlüyüm onların nazarında...Evet belki güçlüydüm bi zamanlar ama ya gücüm kalmadıysa...Ya dayanamıyorsam artık olanlara...İnsanların sahte yüzlerini gördüysem ya...Ya yalanlarının hızına yetişebilecek takatim kalmadıysa...Ya güvenmeye,inanmaya,iyi niyete hasretsem...Ya bunları bi kenara bırakıp en baştan başlamak istiyorsam ne yapmalı ??? Kimse var mı sesimi duyan ? Kimse var mı aynı yolları aşan...Peki ya kimse yok mu bana yol gösterecek olan ???
0 yorum:
Yorum Gönder